مواد مصرفی آزمایشگاهی در انواع مختلفی از انواع مختلف قرار می گیرند و هیچ ماده ای واحد نمی تواند تمام نیازهای آزمایشی را برآورده کند. بنابراین ، آیا می دانید از چه مواد معمولاً در مواد مخدر پلاستیکی استفاده می شود؟ و تفاوت در خصوصیات فیزیکی و شیمیایی آنها چیست؟ اکنون می خواهیم به این سؤالات یکی یکی در زیر پاسخ دهیم.

PP (پلی پروپیلن)

پلی پروپیلن ، به طور خلاصه به عنوان PP ، پلیمری است که از طریق پلیمریزاسیون اضافی پروپیلن تشکیل می شود. این معمولاً یک جامد شفاف ، بی رنگ ، بدون بو و غیر سمی است. از ثبات دمای خوبی برخوردار است و می تواند در دماهای بالا و فشارهای 121 درجه سانتیگراد دچار عقیم سازی شود. با این حال ، در دماهای پایین (زیر 4 درجه سانتیگراد) شکننده می شود و در هنگام کاهش از ارتفاع مستعد ترک خوردگی یا شکستن است.

پلی پروپیلن (PP) دارای خواص مکانیکی عالی و مقاومت شیمیایی است. این بیماری می تواند در برابر خوردگی اسیدها ، پایه ها ، محلول های نمک و حلال های مختلف آلی در دمای زیر 80 درجه سانتیگراد مقاومت کند. در مقایسه با پلی اتیلن (PE) ، PP سفتی ، استحکام و مقاومت در برابر گرما را ارائه می دهد. بنابراین ، هنگامی که مواد مصرفی نیاز به انتقال نور یا مشاهده آسان و همچنین مقاومت فشاری بالاتر یا مقاومت در برابر دما دارند ، می توان مواد PP را انتخاب کرد.

مواد مصرفی مانند لوله های سانتریفیوژ ، لوله های PCR ، صفحات چاه PCR 96 ، بطری های معرف ، لوله های ذخیره سازی و نوک پیپت همه از پلی پروپیلن به عنوان ماده اولیه ساخته شده اند.

PS (پلی استایرن)

پلی استایرن (PS) ، که از طریق پلیمریزاسیون رادیکال مونومرهای استایرن سنتز می شود ، یک ترموپلاستیک بی رنگ و شفاف با انتقال نور تا 90 ٪ است. PS از استحکام عالی ، سمیت و ثبات ابعادی بسیار عالی برخوردار است و مقاومت شیمیایی خوبی در برابر محلول های آبی اما مقاومت ضعیف در برابر حلالها دارد. محصولات PS در دمای اتاق نسبتاً شکننده هستند و در هنگام ریزش مستعد ترک خوردگی یا شکستن هستند. حداکثر دمای کار نباید از 80 درجه سانتیگراد تجاوز کند ، و در دماهای بالا و فشارهای 121 درجه سانتیگراد نمی تواند دچار عقیم سازی شود. در عوض ، عقیم سازی پرتو الکترون یا عقیم سازی شیمیایی قابل انتخاب است.

صفحات دارای برچسب آنزیم ، مواد مصرفی کشت سلولی و پیپت های سرم همه از پلی استایرن (PS) به عنوان ماده اولیه آنها ساخته شده اند.

PE (پلی اتیلن)

پلی اتیلن ، به اختصار PE ، یک رزین ترموپلاستیک است که از طریق پلیمریزاسیون مونومرهای اتیلن بدست می آید. بی بو ، غیر سمی است و احساس مومی دارد. PE مقاومت بسیار خوبی در دمای پایین دارد (با حداقل دمای قابل استفاده از -100 تا -70 درجه سانتیگراد). در دماهای بالا نرم می شود و مات است.

مانند سایر پلی الیفین ، پلی اتیلن یک ماده شیمیایی بی اثر با پایداری شیمیایی خوب است. با توجه به پیوندهای منفرد کربن کربن در مولکول های پلیمری ، می تواند در برابر فرسایش اکثر اسیدها و پایه ها (به جز اسیدهای دارای خاصیت اکسید کننده) مقاومت کند و با استون ، اسید استیک ، اسید هیدروکلریک و غیره واکنش نشان نمی دهد.

بطری های معرف ، پیپت ها ، بطری های شستشو و سایر مواد مصرفی به طور معمول از مواد پلی اتیلن (PE) ساخته شده اند.

رایانه شخصی (پلی کربنات)

پلی کربنات ، که به عنوان پلاستیک PC نیز شناخته می شود ، یک پلیمر با گروه های کربنات در زنجیره مولکولی آن است. این سختی و استحکام خوبی را نشان می دهد و آن را در برابر شکستن مقاوم می کند. علاوه بر این ، دارای مقاومت در برابر گرما و مقاومت در برابر تابش ، برآورده کردن الزامات مربوط به استریل سازی با فشار بالا ، فشار قوی و پرتودرمانی با انرژی بالا در زمینه زیست پزشکی است.

پلی کربنات در برابر اسیدهای ضعیف ، پایه های ضعیف و روغنهای خنثی مقاوم است. با این حال ، در برابر نور ماوراء بنفش و پایه های قوی مقاوم نیست.

جعبه های انجماد ، برخی از آستین های همزن مغناطیسی ، و فلاسک های ارلنمایر از مواد پلی کربنات (PC) ساخته شده اند.

موارد فوق چندین ماده رایج مورد استفاده برای مواد آزمایشگاهی آزمایشگاهی را توصیف می کند. به طور کلی ، این مواد بدون نیاز خاص می توانند انتخاب شوند. اگر این آزمایش نیازهای خاصی داشته باشد ، می توان انتخاب موادی را که نیازهای لازم را برآورده کرده یا مواد موجود را برای دستیابی به خصوصیات مورد نظر در نظر بگیرید ، در نظر بگیرید.